HOŞÇA KAL İKİ GÖZÜM
Gidiyorum, giderken sana suretimin son halini, yatağa uzandığım en son şekli ve yine yatağın üzerine serdiğim kadifemsi gülü bırakarak gidiyorum.
Korkma, sana bu koca şehrin kalabalıklar arasında ki yalnızlığı bırakmıyorum. Ne çarmıha gerdiğin ruhumu, ne de salıncakta sallanan hayali kızımızı alıyorum. Sana bunların yanı sıra camdan bir sepet, bir de şeffaf yüreğimi bırakıyorum. Biliyorum gidişim öldürmeyecek seni, kahretmeyecek hatta… Belki de en çok sevinen sen olacaksın bu aşk oyununda… Ben ise aşkın cesedini göz merceğim de saklarken, cenazesini de beraber diktiğimiz aşk ağacımızın altına gömeceğim. O cesedin kokusunu da korkma sana bırakmıyorum, onu da üzerime alıyorum. Her geldikçe kokusu burnuma ibretlik olur da daha âşık olmam diyorum. Bazen sen oluyorum, bazen de sensizlikle dolan odamın ürkek yanı… Sen yoksun ya bu can da, artık kapılar sessiz harflerle kapanır üzerime… Yürekler soluksuz kalır seni düşünmekle… Bir çığ düşer inceden üzerime ve ben ölü tohumları aşılarım sensiz gecelerime… Nerde sevgili görsem canım yanar, senli yarınlarımı düşünürüm. Nerde ayrılmaya yüz tutan çift görsem içim acır, onlara nasihat da bulunurum…
Gidiyorum iki gözüm,
Gidiyorum.
İnciye bulanan yüreğin uyuyor,
Sen uyuyorsun, ben
Gidiyorum.
Yağmurlara özenen yüreğimle
Yeşil ırmağa karışmaya
Gidiyorum.
Ey iki gözüme, son yaşıma dökülen tümceler sizde mi yaprak yaprak döküleceksiniz şiirlerimde, sevdiğime görünmeden ufak bir esen yel de… Yoksa satır satır akacak mısınız gözlerinin önün de… Ben yine de diyorum ki buradan sevdiğime;
…
HOŞÇA KAL İKİ GÖZÜM
Alıntışçakal iki Gözüm
Paz Haz. 22, 2008 3:32 pm